Eeuwigheid als ontbijt

Beschrijving

Ôwe worden bodemloos_/_geen land ligt onder onze voeten_/ uitgewist wordt alle stof waarvan we zijn gemaaktÕ. In het eerste gedicht van _Eeuwigheid als ontbijt_ raakt het groen van een iris een argeloze voorbijganger. Deze ervaring vormt voor de twee hoofdrolspelers van de bundel het begin van een ontdekkingstocht. Met overgave verkennen ze de liefde en de erotiek, en wat daarbij aan het licht komt wordt door Mikkers in uiterst heldere po’zie verwoord.

Tussen de sensuele regels door resoneert voortdurend een denken over tijd en plaats: hoe bepaalt een mens zijn plek in een ongedefinieerde en ondefinieerbare ruimte? Kan de liefde houvast bieden in een wereld waar perspectieven niet of nauwelijks waarneembaar zijn?_